Zeszłoroczna jesień.

Z racji tego, że nie miałam czasu (a nawet jeśli miałam czas to bezpowrotnie go zmarnotrawiłam) pobiegać w tym roku z aparatem i zrobić jesieni 2009 zdjęć, a pogoda za oknem raczej mało optymistyczna, tak więc zamieszczam kilka zdjęć zeszłorocznej jesieni. Chcę jeszcze trochę nasycić zmysł wzroku intensywnością barw, nim nastanie zimowa brzydota.

W tym roku nie było jesieni.

Przeoczyłam w tym roku jesień, nie zdążyłam... Chodziłam, przyglądałam się bezczynnie jej przemijaniu ;/ Bardzo lubię tę porę roku zwłaszcza od połowy września do pierwszego listopada. Po pierwszym L. zwykle nastają mroziki i mrozy, a liście lecą z drzew jakby na złamanie karku - bezduszni samobójcy zwiastują zimę i odbierają nam radość dostrzegania rudości, czerwieni, zgniłej zieleni i żółci. Szeleści i niknie pod stopami zapach rozkładających się liści. Później zostaje szarość, gołość, niewesołość, chłód, ospałość i nostalgia.

Brodzik intelektualny.

Większość ludzi nie chce pływać, dopóki nie nauczy się pływania. Czy to nie dowcipne? Oczywiście, że nie chcą pływać! Urodzili się przecież dla ziemi, nie dla wody. I oczywiście nie chcą myśleć, gdyż stworzeni zostali do życia, a nie do myślenia! Tak, a kto myśli i któż z myślenia czyni sprawę najważniejszą, ten wprawdzie może w tej dziedzinie zajść daleko, ale taki człowiek zamienił ziemię na wodę i musi kiedyś utonąć.
— Hermann Hesse
Wilk stepowy

Pierwsze kroki.

Hmmm... Próbuję rozgryźć jak tu się zdjęcia wstawia, ale mój analfabetyzm informatyczny oraz intelekt utajonej blondynki dają o sobie znać niemiłosiernie ;/ gryyy gryyy. RATUNKU!